Die Hamburger Krankheit: Film uit 1979 laat exact zien wat er nu wereldwijd gaande is

Lockdown- en vaccinweigeraars uiteindelijk afgevoerd naar kampen

Die Hamburger Krankheit (The Hamburg Syndrome) is een Duits/Franse film uit 1979, waarin exact wordt getoond wat er sinds 2020 wereldwijd wordt gedaan en nog zal worden gedaan met de corona crisis. Het lijkt er wel op of de politici het scenario van deze bijna 42 jaar oude film één op één hebben overgenomen.

‘Tijdens een medisch congres in Hamburg over de verdiensten van de medische wetenschap veroorzaakt een gevaarlijke ziekte steeds meer slachtoffers in de stad. Iedereen die besmet raakt, wordt gek en sterft dan. De vaccinatie die uitgedeeld is, bestrijdt de ziekte niet. Een kleine groep geïnfecteerden weet uit de quarantaine te ontsnappen en te vluchten naar een kleine boerderij in de heuvels,’ luidt de omschrijving op MovieMeter.

Op YouTube staat een 9 minuten durende samenvatting van de film (zie onder dit artikel). Deze video opent met een man die in een ambulance met gillende sirenes tegen een andere man zegt: ‘Ik ben niet ziek. Er is helemaal niets met me aan de hand. Echt niet.’

Dan een andere man die elders over straat loopt en schreeuwt: ‘Wat jullie doen is dom! Jullie zijn dommer dan varkens! Jullie horen in een gekkenhuis! Jullie kunnen jezelf wat mij betreft allemaal kapot maken!’

Lockdown- en vaccinweigeraars afgevoerd naar kampen

Uit de radio in een auto klinkt de stem van een nieuwslezer: ‘Tot de eerste noodmaatregelen behoort de inperking van de bewegingsvrijheid, en het verbod op individuele reizen. Overtreders kunnen onmiddellijke opname in een van de centrale gezondheidskampen verwachten. De minister van Binnenlandse Zaken benadrukte dat iedereen die een gevaar vormt voor het algemene belang niet op begrip van de samenleving hoeft te rekenen. Alleen de sterke wil van allen kan een werkzame kracht zijn.’

In zo’n kamp kondigt een arts met injectiepistool zich aan als ‘de ome dokter die met de zware artillerie komt. Dit is geen zilveren kogel, maar we willen het de ziekte een beetje moeilijker maken om uit te breken.’ De jonge vrouw met ontblote bovenarm reageert: ‘Maar ik ben niet ziek!’ Waarop de arts zegt: ‘Hoe wil je dat bewijzen, lief kind? Niemand kan weten of hij gezond is. Daarom moeten wij iedereen behandelen. Als wij deze slag willen winnen, moet iedereen meedoen, en kunnen we niemand gebruiken die dwarsligt.’ Dan injecteert hij haar onder dwang met het vaccin.

Ouderen heren luisteren applaudisserend naar een radio, die buiten op tafel staat. ‘Ik dank jullie stuk voor stuk, allemaal. Maar het gevaar is nog niet voorbij. We moeten allemaal helpen om de laatste ongevaccineerden te vinden. Wees waakzaam.’ Een vrouw roept opgetogen uit een raam: ‘Hebben jullie het al gehoord? De ziekte is voorbij!’

Op de achtergrond wordt een vaccinweigeraar door mannen in witte pakken weggevoerd. ‘De samenlevingswaarden vallen, en het recht is weg! De gezonden zijn nu de zieken!’ protesteert hij. Tevergeefs, want hij wordt in een busje geduwd en afgevoerd (naar een kamp).

‘Publiek is bang, eist maatregelen, dus nemen we die, ook al is er geen bewijs’

De kritische wetenschapper Sebastian, een van de hoofdpersonen, wordt (vermoedelijk eerder in de film, als de veronderstelde ziekte nog maar net is uitgebroken) geïnterviewd door journalisten. ‘Voor ons wetenschappers is het niet belangrijk om maatregelen te nemen, maar om de oorzaken van de ziekte te vinden. En dat gaat ons lukken als we daar de noodzakelijke middelen voor krijgen.’

De journalist: ‘Maar er moeten toch bepaalde maatregelen worden genomen?’

De wetenschapper: ‘Enkel om te bewijzen dat je iets doet?’

Een collega heeft een mondkapje op, en zich geheel omhuld met een doorzichtig pak. ‘Alle tekenen wijzen op een virulente ziekteverwekker. De afgelopen jaren hebben we steeds nieuwe ziekteverwekkers ontdekt. Hoewel ik nog geen positief resultaat heb, spreekt dat mijn thesis niet tegen,’ zegt hij tegen een politiek figuur.

‘Maar dat bewijs uw these ook niet!’ werpt een andere man tegen. Waarop de politicus reageert: ‘Heren, het publiek is gealarmeerd, en eist onmiddellijk maatregelen om deze epidemie te bestrijden.’

‘Sorry, maar wat wilt u dan gaan bestrijden als u niet weet WAT?’ vraagt een derde man. De ‘verpakte’ wetenschapper: ‘Het is enkel onder voorbehoud juist te stellen dat we geen actie kunnen ondernemen tegen een ziekte die we niet kennen*. Ik stel daarom voor om de hele bevolking van Hamburg met een breed scala antivirale medicijnen te injecteren.’

‘Wat u zegt vind ik afschuwelijk!’ reageert Sebastian. ‘De ziekte is afschuwelijk, collega!’ reageert degene met een mondkapje op.

(In onze tijd is het SARS-CoV-2 virus nog steeds nergens ter wereld geïsoleerd. Men heeft het bestaan van dit virus enkel afgeleid uit het al of niet voorkomen van bepaalde antistoffen en eiwitten. Een rechtstreeks aanwijsbaar virus is er dus nog steeds niet, wat inmiddels ook door wetenschappers wordt bevestigd.)

Als ratten in een kooitje

Dan een scene met een wegens ‘besmettingen’ in quarantaine gezette volle zaal of kerk, waar de opgesloten mensen proberen uit te breken. De voorganger op het podium de gemoederen nog te bedaren met: ‘Denk aan het gebod om uw naaste lief te hebben!’ Maar de mensen scheuren het plastic gordijn kapot, gooien de ramen in, en vluchten weg. Even later zijn een paar van hen te zien buiten de stad bij een bestelbusje, waar ze met de kritische wetenschapper Sebastian praten.

‘Wat is dat voor een ziekte waar iedereen zo bang voor is?’ wordt hem gevraagd. Zijn antwoord: ‘Wist ik het maar. Stelt u zich voor: u neemt een rat, doet hem in een kooitje die veel te klein is, geeft hem eenzijdig voedsel, en onderkoelt hem. De rat overleeft. Dan maak je de kooi van de rat nog kleiner, verlaag je de temperatuur nog verder, en vergiftig je zijn voedsel met metalen zoals lood en kwik. De rat gaat nog steeds niet dood. We vergiftigen hem met hogere doses, we vernietigen zijn dag-en-nacht ritme door constant felle lampen aan en uit te zetten. Daarnaast voeren we de stress op met een constante hoge toon. En plotseling is de rat dood. Waaraan is hij gestorven?’

‘Emoties hebben meer doden veroorzaakt dan virussen’

‘Denk je dat deze ziekte besmettelijk is?’ vraagt zijn vermoedelijke partner of vrouw hem in een andere scene. Hij denkt eventjes na. ‘Wat betekent dat, ‘besmettelijk’? Niet alleen virussen zijn overdraagbaar, ook wormen, radioactiviteit… Ook het klimaat van het publiek kan besmettelijk zijn: gevoelens, en sterke emoties.’

‘Maar er zijn toch doden?’ vraagt de jonge vrouw. Hij knikt. ‘Gevoelens en emoties hebben de mensheid meer doden gekost dan de pest.’

Bij een stalletje waar allerlei soorten mondkapjes worden verkocht: ‘Denkt u nu echt dat dit helpt? Het is pure geldklopperij.’ Op een veerpont: ‘Misschien vinden we de oorzaak van de ziekte wel nooit. En wat is deze ziekte eigenlijk? De angst voor de ziekte? De gevolgen van de behandelingen (vaccinaties)?’

In een later gesprek, kijkend naar het journaal dat verslag doet van een aardbeving: ‘De virussen zijn er altijd. Alleen onder bepaalde omstandigheden worden ze actief en nemen onze lichamen over. De toestand! Het hangt af van onze (lichamelijke) toestand!’

‘Lijden, lijden, lijden! Jullie hebben alles kapot gemaakt!’

Vervolgens een fragment van politici die het publiek toespreken dat ‘wij onze prachtige stad zullen redden van het gevaar van deze epidemie.’ Op een enkele uitzondering na staat iedereen gehoorzaam met mondkapjes op te luisteren en te klappen. Een dissidente man schreeuwt: ‘Lijden, lijden, lijden! Jullie hebben alles kapot gemaakt! Jullie en je vreselijke pers!’

Ondertussen grijpt de waanzin verder om zich heen. Een ‘witte jas’ laat in een fabriek zien hoe ze een PVC pak hebben ontwikkeld dat het complete menselijke lichaam hermetisch afsluit van de buitenlucht, ‘omdat het virus zoals u weet ook via de slijmvliezen van onze ogen kan binnendringen.’

Het kleine groepje ontsnapte mensen viert op het platteland hun herwonnen vrijheid. ‘Tijden van crisis zijn glorieuze momenten voor de mensheid, omdat ze mensen luidkeels oproepen om hun lot opnieuw vorm te geven. En dat is onze kans op geluk!’ besluit een oudere man.

Maar hoeveel mensen zijn er in de tussentijd niet omgekomen door alle keiharde maatregelen en verplichte vaccinaties?

Xander

*Indien u wilt reageren op het forum: lees eerst de siteregels.
*Geloofsdiscussies naar het Geloofsforum. Nodig uw gesprekspartner uit om op het Geloofsforum  verder te praten.